The story of Mi Yue (Queen Dowager Xuan), the first stateswoman in the history of China. Mi Yue was a young princess who lived in the Kingdom of Chu during the Warring States period. She was sent to Qin as a concubine and part of her sister Mi Shu's dowry, separating her from first love Huang Xie. King Ying Si passes away while his sons are still battling for the throne, and ultimately, Ying Dang comes out as the successor. Mi Yue is banished to Yan with her son Ying Ji. However, Ying Dang suddenly dies, leaving Qin in a state of chaos. Mi Yue enlists the help of the "barbarian" Yiqu army, successfully returning to Qin, suppressing political revolts and instates her son Ying Ji on the throne. Mi Yue goes on to become the first Empress Dowager (Empress Mother) in China’s history.

เป็นเรื่องเกี่ยวกับ หมี่เยี่ย หรือ หมี่ปาจื่อ ซึ่งเป็นชาวแคว้นฉู่ ธิดาของฉู่เวยอ๋อง ที่กลายเป็นราชินีในแคว้นฉิน ว่าราชการหลังฉาก 3 รัชกาล เป็นเวลายาวนานถึง 41 ปี เรียกได้ว่าเป็น “เจ้าแผ่นดินหญิง” คนแรกในประวัติศาสตร์จีนก็ว่าได้ ที่สำคัญมีทฤษฎีระบุว่า หมี่เยว่ คือต้นกำเนิดของกำแพงเมืองจีนและสุสานทหารดินเผา มิใช่จิ๋นซีฮ่องเต้ แต่ประวัติของพระนางในภาษาไทยนี่ไม่มีเลย แม้แต่คนจีนก็ไม่ค่อยรู้จัก ตอนออกฉายใหม่ๆ คนยังถามกันให้แซดว่า คำว่า 芈    (หมี่) อ่านว่าอะไรและแปลว่าอะไร เพราะคำนี้ๆ โบราณนานกัลป์ไม่มีคนใช้กันแล้ว ซึ่งคำว่า 芈   (หมี่) ที่ว่านี้เป็นแซ่โบราณของชาวแคว้นฉู่ ต่อมากลายเป็นต้นตระกูลของหลายแซ่ในปัจจุบัน หมี่เยี่ย หรือ เซวียนไทเฮา (宣      太     后   ) มีช่วงชีวิตประมาณ 200 ปีก่อนคริสตกาล หรือ 2300 ปีที่แล้ว ในยุคจ้านกว๋อ หรือยุคที่รัฐต่างๆ บนแผ่นดินจีนต่อสู้แย่งชิงอำนาจกัน โดยมีรัฐใหญ่คือรัฐฉู่ จ้าว และรัฐฉิน หมี่เยี่ย ถูกส่งตัวมาเป็นพระสนมของฉินฮุ่ยเหวินอ๋อง พอพระสวามีสิ้นและพระอนุชาต่อๆ มาก็สิ้นพระชนม์ หมี่เยี่ยเลยกลายเป็น เซวียนไทเฮา หรือพระพันปีหลวง เซวียนไทเฮา เป็นผู้สำเร็จราชการมีอำนาจยิ่งกว่าเจ้าแคว้น และเป็นหนึ่งสตรีที่มีอำนาจทางการเมืองสูงสุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์จีน และเป็นผู้ที่ทำให้รัฐฉินเกรียงไกร เป็นมหาอำนาจเหนือรัฐอื่นๆ จนกระทั่งในอีก 4 รัชกาลต่อมา จิ๋นซีฮ่องเต้ ก็ครองแผ่นดินจีนได้ทั้งหมด และสถาปนาราชวงศ์ฉินขึ้น
เซวียนไทเฮามีชีวิตรักที่หวือหวา หนึ่งในคนรักของพระนางคือ เจ้าแคว้นอี้ฉวี่ทั้งคู่แอบมีสัมพันธุ์สวาทกัน จนพระนางตั้งครรถ์มีพระโอรส 2 องค์ แต่แล้วพระนางล่อลวงเจ้าแคว้นอี้ฉวี่จัดการสังหารเสีย เมื่อหมดสิ้นเสี้ยนหนาม พระนางจึงสั่งให้กองทัพฉินบุกแคว้นอี้ฉวี่ แล้วสั่งให้สร้างแนวกำแพงใหญ่ป้องกันชนเผ่าทางเหนือ รวมกับแนวกำแพงของแคว้นเว่ย กลายเป็นกำแพงยาวถึง 1,775 กิโลเมตร จึงกล่าวได้ว่า เซวียนไทเฮา เป็นผู้ให้กำเนิดของกำแพงเมืองจีนอย่างแท้จริง เซวียนไทเฮา เป็นพระมารดาของพระปัยกา (ปู่ทวด) ของ จิ๋นซีฮ่องเต้ และมีทฤษฎีกล่าวว่า กองทหารที่สุสานจิ๋นซี ที่จริงไม่ใช่ของจิ๋นซี แต่เป็นของบรรพชนของพระองค์นั่นคือ หมี่เยี่ย หรือ เซวียนไทเฮา เนื่องจากทรงผมของทหารดินเผาในสุสาน เป็นทรงผมของชาวแคว้นฉู่ ไม่ใช่ชาวแคว้นฉิน